Herkese yeniden merhabalar,
Bu haftaki aksiyonumuz şeker yüklememizi yapmamızdı. Salı sabahı 07:40 itibariyle hastanenin laboratuar bölümünün kapısındaydım, doktorum çok şükür ki 50’lik yükleme istemiş, zira getirdikleri bardağın dibini zor getirdim, tadı gerçekten kötü, tatlı ama mide bulandırıcı. Bir de ılık hafiften, bari soğuk olsaydı, icine buz falan atsaydınız dedim içimden, sıcak olmasının anlamı ne yani…Ardından hemşireler beni psikolog odasına uzanmam için yönlendirdiler ve 1 saatlik bekleyiş başladı, bebitom şekeri görünce içeride zıplamaya, taklalaratlamaya başladı, benimse içim içimi yiyiyor, ya bebeğe birşey olursa, ya bayılıp bu sedyeden aşağı düşüp, bebeğin başına birşey gelirse gibi ucu bucağı olmayan korkunç ve derin korkulardan kendimi alamıyor, eşimin de yanımda olmasını diliyordum ki, aradı ve rahat olmamı, 1 dilim çikolatalı kekten farkı olmadığını söyleyerek içimi rahatlattı sağolsun 🙂 Rahatlar mı bu deli yürek! İnsan 1 saat odada ilacın etki etmesini beklerken illaki kendini dinliyor, çarpıntı mı başladı, başım mı dönüyor, karıncalanama mı var…Süre de çok uzun bekle bekle bitmiyor, bir bakıyorum 10 dakika, bir bakıyorum 20 dakika. Bu 1 saat nasıl geçecek yahu! Bu esnada hamilelikte şekeri çıkan ve insulin tedavisi olan arkadaşım Melike ile yazıştık, kendisi beni telkin etti sağolsun, annem de bir diğer taraftan yükleme yaptırmamı istemediği için panikte, açlık şekerin düşük çıktıysa yaptırma diyor…Bu arada sedye de bir rahatsız anlatamam, yan yatıyorum olmuyor, düz yatıyorum olmuyor, garç gurç hareket ettikçe ses çıkartıyor…Ne yapsam şaşırdım! ilk yazılarımda size aslinda gudubet bir insan olduğumdan mı hamilelik hormonlarının bende cipram etkisi yarattığında nbahsetmiştim. Şimdi hamilelik hormonları bertaraf oldu ve bu şartlarda özüme döndüm. Neyse 1 saat doldu çok şükür kan verdim ve ofise geri döndüm. 1 saat sonra sonuçlar açıklandı ve tokluk şekerim 154 çıktı, limitlerin tabiki üzerinde, eh tatlı tatlı yemenin acı acı acıması…
Aynı günün akşamına da doktor randevumuzu almıştık, hem sağ elimdeki uyuşma hem de rutin muayene için…Akşama önce uyuşan kolum için doktor ile görüştüğümde tam karpal tünel sendromu olmadığını, boyun fıtığı ya da bilgisayar kullanımından kaynaklanan bir kas sinir sorunu olabileceğini, bu sebeple 3 hafta boyunca bileklik, buz ve b vitamin tedavisiyle kontroledeceğimiz, 3 hafta bittikten sonra sebebini öğrenebileceğimizi söyledi. Bilekliği aldım ama kullanmakta çok zorluk yaşıyorum, çünkü çalışmamı engelliyor, bilmiyorum, tedavi sürecini beceremeyeceğim sanırım. Ardından rutin muayenemiz için eşimle birlikte Münip Bey’e gittik, şeker durumumu kaşla göz arasında mümkün mertebe yumuşatarak, biraz suçluluk biraz da mutsuzlukla kendisine açıkladım. Tabi Münip Bey, her zamanki sakin tavrıyla, diyetle kontrol altına alabileceğimize inandığını, sıkı bir rejimle insulin tedavisine gerek kalmayacağını söyledi. Bebeğimizin çok şükür hiçbir sorunu yok ama tek sorun şimdi benim şekerimdi. Minik fındığımız artık 687 gr. olmuş, güzel fotoğraflar verdi bize…
Bizden bu kadar sevgili anneler…Umarız diyetimiz olumlu sonuç verir ve şekerimiz normal seviyelere döner…
