Özüm’ün Hamilelik Günlüğü: 29. Hafta, “Ana Kız Büyüyoruz”

Evet evet, ben artık tam anlamıyla hamileyim. Balon gibi şişmeye başladım; eğilmek, ayakkabımı bağlamak, yere düşen birşeyi almak, paltomun önünü kapatmak imkansız hale geldi. Her yemek sonrası çarpıntı ve uyku hali, karlı havada yaka bağır açık dolaşma isteği, rahat uyuyamama, kalkamama, gaz problemleri, şiş parmaklar ,yorgunluk, unutkanlık daha neler neler. Ve artık çok daha kuvvetli ve ısrarlı bir şekilde tekmeleniyorum. Ne hikmetse tam da uykuya dalacakken bizim kıpır hanım aksiyona geçiyor. Karlı havaların tadını ilk kez bu kış çıkaramadım, eşimle güvenli yürüyüşler dışında, kardan adam bile yapamadan  evde ve  bol bol film seyrederek geçti bu haftamız.

Şeker yüklememizden geçen haftaki gündem nedeniyle bahsedememiştim. Son zamanlarda bu yüklemenin anneye büyük zarar verdiğine dair hepimiz bir şeyler duyuyoruz, okuyoruz. Araştırdım yurtdışındaki uygulamaları da öğrendim orada yaşayan ve doğum yapan arkadaşlarımdan daha evvel de bahsettiğim gibi doktoruma da güvenip testi yaptırmaya karar verdim. Sabahın kör karanlığında hastanenin yolunu tuttum. Maalesef eşimin toplantısı vardı o gün, ben de annemi çok beklemesin diye biraz daha geç bir saate hastaneye çağırdım. Kan verip elime 4 dakikada içmem gereken şişeyi tutuşturduklarında hayatımda içtiğim en kötü sıvıyla karşılaşacağımdan bihaberdim.

Aç karnına derin nefesler alıp zar zor içtim ultra tatlı çirkin kokulu şeyi. Kantinde kitabımı okur 1 saat sonra tekrar kan veririm derken 15 dakikadan sonra oturmak bile zulum oldu bana. O nasıl bir halsizlik sanki tansiyonum düştü, gideyim arabada bekleyeyim dayanamayacağım dedim, dedim diyorum çünkü ben artık içimden hep kızımla konuşuyorum 🙂 Anneme de daha geç bir saat söylediğime nasıl pişmanım o dakika! Ödüm patladı düşer bayılır mıyım diye? Bu yaşa kadar bayılmamışım bari yalnız olmayayım değil mi?

Her an uyuyabilirim diye telefonun alarmını kurup beklemeye geçtim arabada. 1 saat sonra bir tüp daha kan aldılar ,ama bitmedi ondan 1 saat sonra tekrar gel deyince daha fazla dayanamadım,attım kendimi Acil Servis’in mis gibi rahat yataklarına, nasıl huzurlu ve rahat bir uyku çektim anlatamam. Allah’tan serviste sadece hafif vakalar vardı da sinirlerim de bozulmadan son tüp kanı da  verip beklemeye geçtim. Sonuçları alıp doktorumuzla görüştük. Çok şükür gebelik şekerimiz yokmuş, değerler normal dedi. İçimden yaşasın tatlı yasaklanmayacak diye pek bir sevindim ama acı gerçek şu ki son 1 ayda hızla kilo aldım ve almaya devam ediyorum. Allah sonumu hayır etsin 🙂

Bu hafta Babyshower hazırlıklarıyla geçeceğe benzer. Haftaya detaylar ve fotoğraflarla sizinleyiz!’

Özüm Berrakkarasu

Aslı Altınok Erdal
Aslı Altınok Erdalhttps://kadikoyanneleri.com
1982 Çan/Çanakkale doğumlu Aslı, 2004 yılında Uludağ Üniversitesi Uluslararası İlişkiler bölümünden mezun oldu. 2004-2006 yılları arasında Chicago, ABD’da Au Pair olarak çalışırken College of Dupage’te İşletme ve Uluslararası İlişkiler dersleri aldı. 2007 yılından bu yana çalıştığı Uluslararası Fuarcılık sektörü PR&Marketing ve Proje Müdürlüğü görevi ile Uzak Doğu’dan Kuzey Afrika’ya, Orta Doğu’dan Slav Bölgesine, Avrupa’dan Körfez Bölgesine 20’den fazla ülke, 40’tan fazla dünya şehrine seyahat etti. Temmuz 2012’de 3 yıllık hayat arkadaşı Koray’la evlendi. 13 Ocak 2014’te oğlu Rüzgar’ın hayatına girmesiyle birlikte, ikamet ettiği Kadıköy’de, kendisi gibi hayattan zevk almayı bilen annelerin bir araya gelip deneyimlerini paylaştığı Kadıköy Anneleri'ni kurdu. 1 Haziran 2014‘ten bu yana sosyal medya hesapları aracılığıyla geniş bir kitleye ulaşan ve 13. Altın Örümcek Web Ödülleri’nde Eğitim kategorisinde Halkın Favorisi seçilen Kadıköy Anneleri'nde, onlarca annenin katkıda bulunduğu yazılarına yer vermekte. Oğlu 7 aylık olduğunda tam zamanlı çalışma hayatına geri döndü. Halen fuarcılık, Kadıköy Anneleri, sosyal ve aile hayatı dörtgeninde var olma telaşını sürdüyor.

Kaçırmayın!

Önceki İçerik
Sonraki İçerik

Benzer Yazılar