Merhabalar!
Bu haftanın en büyük konusu, çılgın düğünden hemen sonra gittiğimiz doktor muayenesi ve aldığımız sonuç: Bu bebek 40 haftaları görmeyebilir! Erken geliyor galiba!
Efendim şöyle ki bu hafta iş vajinal ultrasonla rahim ağzı uzunluğuna bakmaya geldi. Bir de ne görelim? 31. haftada 3,5 cm’lerde olması gereken uzunluk bende 2,7 cm. Bu ne demek? Sevgili Ela’nın kafatası ile dünyamız arasında sadece 2,7 cm’lik bir duvar var. Bu da aslında bir dinamitin fitili gibi, geriye sayımın göstergesi. Bu uzunluk ne kadar uzun süre kısalmadan durursa o kadar iyi olacak.
Şimdilik cinsellik dahil hiçbir kısıtlama koymadı doktorumuz. Ama Bayram öncesi başlayacak küçük Türkiye turumuza bir dur dedi. Öyle her gün arabayla geze geze bir yerlere gitmeyin, nerede tatil yapacaksanız oraya gidin, orada dinlenin dedi. Bir de tembihledi: İlk hedefin 34. hafta olsun, 34’e kadar doğurma. Onu atlatalım sıradaki hedef 37!
İyi ki düğünden önce bu muayene gerçekleşmemiş diye sevindim. Yoksa kendimi tutardım, gönlümce coşup oynayamazdım. Böyle güzel oldu, yavrumla attık göbecikleri. Şimdi dinlenme zamanı demek.
Biz de bu uyarılar eşliğinde kıyılardan geze geze güneye inme planımızı değiştirip tek seferde kendimizi Antalya’ya attık. Gerçi uzun uzun molalarla her halde Antep’e varılacak sürede gittik Antalya’ya ama olsun.
Çağdaş işinde çook yoğun bir dönemden sonra rahatladı, uzaktan çalışma halinde bilgisayarıyla beraber yanımda. Ben de bir yandan çeviri yapmaya çalışıyor, bir yandan da akşam olsun da Çağdaş işi bıraksın denize gidelim diye bekliyorum. Bekliyorum, çünkü bizim denize antik kentten yürünerek gidiliyor. Öyle güzel bir yol ki! Ama hamileyken hem o yolu tek yürümek istemedim hem de denizden çıkarken bile beni sağa sola çekiştiren göbeğimle kıyıya varmak zor geliyor =) O yüzden ben de gündüzleri tembellik edip akşamları yüzmeye varım. Mis gibi bir gümüş rengi de geliyor denize. İnsan sanki gizli bir gölde yüzüyor gibi oluyor Olympos’a denizden bakınca <3.
Aylar geçti, çok gezdim gibi görünse de aslında hayatımda en az yüzdüğüm senedeyim. O yüzden çok garip geliyor bu durum. Seneye yüzmek üzere sözleşiyorum gördüğüm her koyla.
Ve her yaz birkaç gün uğramazsam içime batan yere, Kaş’a geldik bu hafta. Gece yarısı ani bir kararla kendimizi Kaş’ta bulduk. Saf gibi odalarını bile görmeden parayı ödeyerek Ekici Otel’e giriş yaptık, 15 dakika sonra da sağ olsunlar para iademizi alarak çıkış yaptık. Ben hayatımda bu kadar ihmal edilmiş otel görmedim. Duşakabinin içinde yer alan klozetle bence zirve yapmışlar. Keşke fotoğrafını çekseydim bin pişmanım. Oradan çıkar çıkmaz, arkadaşımızın önerdiği Hera Otel’e koştuk. Böylece 2 gün süren mini balayımız başladı. Otel de, personel de çok güzel. Odalar temiz, deniz manzaralı, isteyene pırıl pırıl bir havuzu var, isteyene deniz burnunun dibi. Hamile ve bebekli insanlara tavsiye ederim. Üstelik o korkunç otelle bu güzel otel arasında neredeyse fiyat farkı yok gibi bir şey, inanamadık.
Yazıyı bitirmeden, bir diğer Kaş tavsiyesi de yeme içmeden gelsin: Nereid Meyhanesi! Mezeler, yemekler şahane, özellike Saganaki yemeden gelmeyin.
Biz Kaş’ta iki günde bol bol koklaşıp, yüzüp, güzelce tatil yapıp kendimizi Olympos’a geri attık. Bu hafta da böyle lay lay lom bitti. Şimdilik Ela gelmedi, bakalım kaç hafta daha böyle beraberiz?
=)
Çok düşünüp stres yapmamaya çalışıyoruz bakalım.
Bu haftalık da bu kadar,
Sevgiler,
Zennube Ezgi ve Cücüğü Ela
[author title=”Zennube Ezgi Kaya Ünveren” image=”https://kadikoyanneleri.com/wp-content/uploads/2016/05/ka_zennubeezgikayaunveren_foto.jpg”]1989 doğumlu, çocukluğu Kadıköy’de geçmiş, hala da aklı orada olan bir İstanbul insanı. Fransız Dili ve Edebiyatı Mezunu, dijital pazarlamacı, sivil toplum & sosyal projelerle haşır neşir bir anne adayı. Şimdilik kızı Ela’ya hamile ve zamanının çoğunu çeviri yaparak geçiriyor.[/author]
