Son yazımda 34. haftada hala evle ilgili bitmeyen işlerden ve yeni yardımcı bekleyişimizden bahsetmiştim, bir de 
henüz karar verilmemiş isimden 🙂 16 Nisan Cumartesi günü yaklaşık 3 aydır devam ettiğim Zeynep Gözübüyük’ün hamile yogasına gittim ve bedenimde biriken negatif enerjiden ve yorgunluktan biraz kurtuldum. Hamilelere yogayı özellikle Zeynep Hoca ile yogayı kesinlikle tavsiye ederim. Her derste Zeynep Hocamızın pozitif enerjisi ile bebeğim ile baş başa vakit geçirdiğimi ve onu sevip okşadığımı hissetmek çok keyifliydi 🙂 Ama sanırım artık gidemeyeceğim, zorlanmaya başladım.
henüz karar verilmemiş isimden 🙂 16 Nisan Cumartesi günü yaklaşık 3 aydır devam ettiğim Zeynep Gözübüyük’ün hamile yogasına gittim ve bedenimde biriken negatif enerjiden ve yorgunluktan biraz kurtuldum. Hamilelere yogayı özellikle Zeynep Hoca ile yogayı kesinlikle tavsiye ederim. Her derste Zeynep Hocamızın pozitif enerjisi ile bebeğim ile baş başa vakit geçirdiğimi ve onu sevip okşadığımı hissetmek çok keyifliydi 🙂 Ama sanırım artık gidemeyeceğim, zorlanmaya başladım.Hafta sonu evde kalan işlerimizi toparlamaya çalıştık, tabii ki bitmedi 🙂 Elektrikçi geldi, temizlikçi geldi derken yine biraz yorulduk ama hafta sonunun bonusu Kadıköy Anneleri’nden Esra ile yapmış olduğumuz hamilelik fotoğraf çekimi oldu 🙂 Keyifli bir çekim sonrasında da Uğur’lar ve arkadaşlarımızla güzel bir bahar pikniği yaptık 🙂
Hafta içi yine yeni sürprizler ile geldi, Safranbolu’daki bayanın gelememe haberi tekrar başa dönmemize sebep oldu, ama artık şaşırmamaya başladık ve görüşmeler tekrar başladı. Hamileliğimin son haftalarında fotoğraf çekimlerini de artırdık biraz, Esra’dan sonra İrfan’la da fotoğraf çekimi yaptık 🙂 İnsanın çevresinde fotoğrafçı arkadaşlarının olması çok keyifli 🙂Demir’in odasını düzenledik ve bebek kıyafetleri için yer açtık, ama hala hastane çantası ve bebek kıyafetlerini hazırlayamadık 🙂 Cuma günü Kübra ve Gamze ile boğazda muhabbet acayip iyi geldi, arkadaşlarımla vakit geçirmeyi özlemişim 🙂 Hafta sonumuz yine arkadaş ziyareti ile geçti, Pınar ve Emre’de keyifli bir kahvaltı yapıp miskin bir Pazar günü geçirdik.
25 Nisan Pazartesi günü 35 hafta kontrolümde bebeğimizin 3200 gr olduğunu, benim 10 günde 600 
gr alarak 75,8 kg olduğumu ve bebeğimizin sağlıklı olduğunu öğrendik, ilk NST’ye bağlandım ve kasılma çıkmadı, tahmini doğum tarihi olarak 16 Mayıs’ı belirledik ve hafta içi hastane görüşmesini yapıp doğum tarihini netleştirmeye karar verdik. Zaman daraldıkça ben ne yapacağım, iki çocuklu hayat nasıl olacak, ben ne kadar dağılacağım soruları kafamda hızla dönmeye başladı..
gr alarak 75,8 kg olduğumu ve bebeğimizin sağlıklı olduğunu öğrendik, ilk NST’ye bağlandım ve kasılma çıkmadı, tahmini doğum tarihi olarak 16 Mayıs’ı belirledik ve hafta içi hastane görüşmesini yapıp doğum tarihini netleştirmeye karar verdik. Zaman daraldıkça ben ne yapacağım, iki çocuklu hayat nasıl olacak, ben ne kadar dağılacağım soruları kafamda hızla dönmeye başladı..Bu arada bakıcı görüşmelerimiz devam etti ve Türkçe bilmiyor, güler yüzlü değil, yaşlı, enerjisi düşük derken en sonunda içimize sinen birini bulduk ve anlaştık.. Hastane ile görüştük ve 17 Mayıs için doğum randevusu aldık. Sanırım birden hayatımız düzene girmeye başladı 🙂 Yardımcımız Perşembe günü başladı ve şu ana kadar memnunuz, inşallah bu sorunu çözmüşüzdür 🙂
Annem hafta sonu yine Safranbolu’ya gitti ve biz yine İrfan’la fotoğraf çekimi yaptık 🙂 İrfan fotoğraf çekmeyi, ben de çektirmeyi seviyorum ve her seferinde muhteşem fotoğraflarım oluyor 🙂 Bu arada İrfan Kızılkaya profesyonel anlamda model ve düğün fotoğrafçısı ve işinde çok iyi, yani çok şanslıyım 🙂 Pazar günü uzun zamandır istediğim mangallı piknik yaptık Gamze ve İrfan’la ve hepimiz çok eğlendik 🙂 Yine fotoğraf çektirdik tabii ki 🙂02 Mayıs 36. hafta kontrolümde; bebeğimiz 3400 gr, ben de 76,8 kg olmuşum kilo alımım biraz hızlı ama ne yapayım ancak bu kadar oluyor..Bebeğimiz sağlıklı, sıkıntı yok, NST normal. Kontrolden iyi haberler alarak keyifle çıktık. Haftamızı da arkadaşlarımızın ziyareti ve artan akşam yemeği organizasyonları ile tamamladık. Son haftalara yaklaştıkça lohusayken akşam dışarı çıkamayacağım endişesi ile tüm yemek davetlerini kabul eder hale geldim 🙂
Bu hafta artık doğum çantasını hazırlamak için girişimde bulunduk 🙂 Pijamalar, gecelikler,
tulumlar, bebek bezi derken doğumun yaklaştığını iyice hissetmeye başladık 🙂 Artık hareketlerim yavaşlamaya, gece uykularım konforsuzlaşmaya, bebeğimizin içimdeki hareketleri canımı acıtmaya, Demir’in de bana düşkünlüğü artmaya başladı.
tulumlar, bebek bezi derken doğumun yaklaştığını iyice hissetmeye başladık 🙂 Artık hareketlerim yavaşlamaya, gece uykularım konforsuzlaşmaya, bebeğimizin içimdeki hareketleri canımı acıtmaya, Demir’in de bana düşkünlüğü artmaya başladı.Tabii ki bunlarla birlikte korkularım da gün yüzüne çıktı 🙂 Yeni doğan bebekte ne yapıyorduk, nasıl uyutuyordum, nasıl bir düzenimiz vardı. İki çocuklu hayatta bizi neler bekliyor, bebeğimizi sağlıkla kucağımıza alabilecek miyiz.. Demir ne yapacak, bebeğimizin huyu nasıl olacak, ismi ne olacak soruları ile 37. haftaya geldik 🙂
[author title=”Aslı Cebeci” image=”https://kadikoyanneleri.com/wp-content/uploads/2015/12/ka_foto_asli.jpg”]1979 doğumlu, 2014 Aralık ayından beri Demir’in annesi. 2016 Mayıs ayında doğacak ikinci çocuğunu bekliyor. Uzun yıllar hemşirelik yapmış, halen bir hastanede yönetim kadrosunda çalışıyor ve gezmeyi, fotoğraf çekmeyi seviyor.[/author]
