Sevgili Kadıköy Anneleri,
Bilenler bilir, 30. haftadan beri ha geldi ha gelecek diye bekledik durduk yavruyu. Buradaki günlüğümde her detaya yer verdim elimden geldiğince. Platesler, yürüyüşler, normal doğum için kafada hazırlıklar… En son 38 hafta bittiğinde, doktor ”Suyun azalıyor, birkaç gün daha kendisi gelmezse suni sancı vererek tetikleriz doğumu,” demişti…
Hamilelikten sonra kendi blogumda güncel konularımla ilgili yazılar yazıp dururken, bebeğimin 3. ayını doldurmasını bir doğum hikayesi yazısıyla kutlayayım dedim.
Çok şanslıyım ki, küçük kuzumu rahatça doğurdum. Eğile kalka, çöke çöke, eşimle el ele, hızlı ve doğal bir doğum oldu, huzurla geçti. Bugün geri dönüp baktığımda içimde hiçbir pişmanlık ya da keşke yok. En önemlisinin de zaten o olduğunu zaman geçince anladım…
Sabah 6:30’da ilk sancılarla başlayan doğum, öğleden sonra 4’te, adeta tarlada doğururcasına doğal bir doğum anıyla son buldu. 2830 gr, 46 cm’lik bebeme kavuştum. İçimden geçen coşkunun, duygunun, ve gücün haddi hesabı yok. Herkese böyle içine sinen bir doğum dilerim. İster normal olsun ister sezaryen ve hatta isterse kalbiyolojik olsun, doğumunuz, yavrunuza kavuştuğunuz o an içinize sinsin. Herkes için duam, dileğim budur.
‘Ne oldu bu Zennube, doğurdu mu, ne yaptı?’ diyorsanız merak etmeyin diye seslenmek istedim. Bugünlere kadar benimle geldiğiniz için çok çok teşekkür ederim. Bana bu imkanı tanıyan sevgili Kadıköy Anneleri topluluk kurucusu Aslı’ya ise kocaman bir kalp <3 gönderiyorum. Bana bu şansı verdiğin için çok teşekkürler!
Hikayenin detaylarını merak ederseniz, sizi bloguma beklerim. Burayı tıklayarak yazımı okuyabilirsiniz. Hem hamilelik hem de doğumdan sonraki paylaşımlarımı ve yazılarımı görmek isterseniz Instagram’da @kafasikarisikbiranne hesabına göz atabilirsiniz.
