Herkese Merhabaaaa,
Zaman çok hızlı geçiyor, sanki daha dün gibi test sonucuna eşimle birbirimize bakakalışımız… Nihayetinde son trimester dönemimize girdik. Bu süre boyunca o kadar farklı ruh hallerine girip, birbirinden farklı o kadar çok karar aldık ki… Ancak değişmeyen tek dileğimiz bebeğimizin sağlıklı ve mutlu bir bebek olmasıydı. Bu haftalardan itibaren artık dış dünyadaki sesleri, karanlık ve aydınlığı ayırtedebiliyormuş. Artık sanırım boyu da tam olarak ölçülebilecek; 37-38 cm ve 900 gram civarında olmalı. En azından internetteki kaynaklarda öyle yazıyor. Neyin ne olduğu ise yarınki doktor randevumda belli olacak.
Bu hafta eşimin ailesini ziyaret için Ankara’ya gittik, eşimin minik yeğenleri ile birlikte Asya’ya küçücük tokalar aldık, saçlı mı doğar saçsız mı doğar düşünmeden! (Işıl’a göre midem hiç bulanmamış, o yüzden çocuk kel doğacakmış, bilemiyoruz göreceğiz.). Minicik bant ve tokaları görünce onlar da ben de kendimizi kaybettik, aynı stantta saatlerimizi harcadık, bütün toka ve bantlara baktık sanırım. Bu arada ofisten arkadaşım Canan ve eşi amazondan emzik sipariş etmişlerdi, onları teslim aldık, beslenmeye dair ilk ürünü de böylelikle almış olduk. Bu emzikler ABD’de bebekler doğar doğmaz verilen ilk emziklerden, anne memesi kıvamında ve damaksız, bebeğin emme refleksini geliştirenlerde. Tavsiye üzerine aldık, bakalım memnun kalacak mıyız?
Bebitomuzun hareketleri artık rutine dönmüş şekilde, sadece arasıra şiddetli vuruşları bizi biraz heyecanlandırıyor, onun haricinde minik tekmelerine alıştık, çok eğlencei!
Şimdilik bizden bu kadar, tüm annelere ve anne adaylarına sevgiler…
