Gökten Bir Mucize Düştü

Bir tanem, canımın taaa içi minik oğlumun doğum ve emzirme dönemini paylaşmak istiyorum sizlerle. Umarım faydası olur hamile ve yeni annelere 🙂

Necatin’imiz (Dipnot: Necatin’in anlamı kahramanların lideri demek) evliliğimizin ilk yılında hemencecik geliverdi. Bir bebek sahibi olmayı ikimizde çok istiyorduk. Fatih’im daha da çok istiyordu hakkını yemeyelim 🙂 Rahat bir hamilelik dönemi geçirdim sayılır. İlk 3 ay normal bulantılar oldu. 3 ayın sonunda rutin testlerim de tiroid hormonum (tsh ) yüksek çıktı. Bunun sebebi benim tuz kullanmıyor olmamdı. Meğerse bu hormon bebek için çok önemliymiş, zeka gelişimini sağlıyormuş. Bunu duyduğumda bir şok geçirdim. Hemen bir endokrinoloji uzmanına gittk ve ilaçla düşürmeye çalıştık tiroidimi tabii ben aynı zamanda tuz tüketmeye başladım. Ve başıma gelenler bu bilinçsiz tüketimimden sonra geldi. Tuz tükettikçe vücudum 6 aydan sonra şişmeye başladı. Bir sabah hiç unutmuyorum ellerim o kadar şişmiş ki yumurtayı tutamadım yere düştü. Keşke sadece şişmekle kalsaydı bir de tansiyon çıktı aşırı tüketimden. Tansiyonum 14-15 seyrediyordu. Doktorum 37 hafta dolar dolmaz bebeği alacağımızı söyledi yoksa çocuğa yüksek tansiyonun zararı olan preeklampsi olabileceğini söyledi. 36+4 yani 20 şubat günü karar verdik, 24 Şubat Pazartesi 37 hafta olunca hemen alacaktı. Perşembe günü hastanede yatış için kanım alındı evrakları imzaladık.

Pazartesiye kadar her gün doktora kontrole gelip NST’ye girecektim. 22 Şubat Cumartesi günü saat 15:00’te  doktora gittim. “Her şey yolunda” dedi, Pazartesi doğum için sözleştik ve eşimin yanına gittim. Acaba çocuğu erken mi alıyorduk? Biraz daha içimde büyümeli miydi? Ciğerleri gelişmiş miydi? Sorular sorular…

Evimize geldim. Yatağa yattım. Ve suyum geldi ama öyle böyle değil. Bir panikle hastaneye gittik, eşimi hiç o kadar stresli, hiç o kadar panik görmemiştim. Suyum geldiği halde ne bir açıklık ne bir sancı vardı ve doktor suni sancı verebileceğini söyledi. İnternette okumuştum daha önce çok acı verdiğini suni sancının. Sezeryana karar verdik eşimle. Yüksek tansiyondan dolayı varis çorabı giydirdiler.

Çooook rahat girdim doğuma. Bir huzurla. Tüm sevdiklerim yanımdaydı; Fatih’im, annem, babam, Özgeciğim, Hasan Mertçiğim, Dilek Annem, Burcu, Halam, Teyzem… Maaile hastanedeydik. Veee mutlu son. Sağ sağlim aldım oğlumu kucağıma. Boynuna kordon dolanmış meleğimin, onun haberini vermiş bize meğerse. Allah’ım bağışlamış onu bize.

Oğlum ilk günden reddetti meme emmeyi. Hiç pes etmedim. Hep sağdım verdim oğluma. 3 ayın sonunda bir gün mememde arandı, ağzına verdim ve emmeye başladı. Şu an 15 aylık ve hala emiyor. 

Pes etmeyin. Emmiyor, sütüm gelmiyor demeyin. Deneyin. Anne sütü en önemlisi yavrularımız için.

Özlem Öztürk / @sutlumutfak