Selam Kadıköy’ün Cici Anneleri 🙂
Bir tanem, canımın taaa içi minik oğlumun doğum ve emzirme dönemini paylaşmak istiyorum sizlerle. Umarım faydası olur hamile ve yeni annelere 🙂

Pazartesiye kadar her gün doktora kontrole gelip NST’ye girecektim. 22 Şubat Cumartesi günü saat 15:00’te doktora gittim. “Her şey yolunda” dedi, Pazartesi doğum için sözleştik ve eşimin yanına gittim. Acaba çocuğu erken mi alıyorduk? Biraz daha içimde büyümeli miydi? Ciğerleri gelişmiş miydi? Sorular sorular…
Evimize geldim. Yatağa yattım. Ve suyum geldi ama öyle böyle değil. Bir panikle hastaneye gittik, eşimi hiç o
kadar stresli, hiç o kadar panik görmemiştim. Suyum geldiği halde ne bir açıklık ne bir sancı vardı ve doktor suni sancı verebileceğini söyledi. İnternette okumuştum daha önce çok acı verdiğini suni sancının. Sezeryana karar verdik eşimle. Yüksek tansiyondan dolayı varis çorabı giydirdiler.

Çooook rahat girdim doğuma. Bir huzurla. Tüm sevdiklerim yanımdaydı; Fatih’im, annem, babam, Özgeciğim, Hasan Mertçiğim, Dilek Annem, Burcu, Halam, Teyzem… Maaile hastanedeydik. Veee mutlu son. Sağ sağlim aldım oğlumu kucağıma. Boynuna kordon dolanmış meleğimin, onun haberini vermiş bize meğerse. Allah’ım bağışlamış onu bize.
Oğlum ilk günden reddetti meme emmeyi. Hiç pes etmedim. Hep sağdım verdim oğluma. 3 ayın sonunda bir gün mememde arandı, ağzına verdim ve emmeye başladı. Şu an 15 aylık ve hala emiyor.
Pes etmeyin. Emmiyor, sütüm gelmiyor demeyin. Deneyin. Anne sütü en önemlisi yavrularımız için.
Sevgilerle