Sevgili Kadıköy Anneleri;
Tesadüf mü bilemiyoruz ama Kadıköy Hamileleri’miz yine çiftlendi! Daha önce aynı haftalardaki Özüm ve Gügüm‘ün Hamilelik Günlüklerini yayınlamıştık. Bebekler dünyaya geldi ve Gügüm’ün kızı Asya 7,5, Özüm’ün kızı Nil ise 6,5 aylık oldular bile! Şimdi de ikinci hamileliğini yaşayan bir annemiz var! Müzisyen Anne Ahu Kahraman Yıldırım’ın her ay düzenlediği Moms Night Out TR Anadolu buluşmalarından birinde(fasıl olanında) tanıştığımız Sevgili Aslı bizlerle hamileliğinin erken haftalarından itibaren yaşadıklarını paylaşıyor olacak. İlk bebeği 9 aylık Demir’i hamileliğinden dolayı emzirmeye devam edecek mi? Çalışan bir anne olarak hem hamilelik hem evde bebek Aslı’yı zorlayacak mı? Bebeğin cinsiyeti ne olacak? İlk doğum sezaryenken ikincisi normal olabilecek mi? Tüm bunların cevabını artık Aslı’nın Hamilelik Günlüğü’nde bulabileceksiniz. Hepimize keyifli okumalar!
[divider]
Merhaba,
Bir Kadıköy Annesi olarak sürpriz bir şekilde ikinci gebeliğimi öğrendiğim sırada adaşım Aslı’nın hamilelik günlüklerini yayınlasak, güzel bir anı olur mesajı üzerine yazmaya karar verdim. Umarım hamilelik sürecim sıkıntısız ve mutlu geçer ve ben de bunu keyifle paylaşırım 🙂
Hamilelik günlüğüme 2013 Nisan ayında Demir’e hamile kaldığımı öğrendiğim zaman ile başlayacağım.. Bundan yaklaşık 17 ay önce hamileliğimin ikiz olma ihtimali üzerine 8. haftaya kadar beklemiş ve ikiz olmadığını öğrendiğimizde üzülmüştük. Her zaman ikiz bebeklerimiz olsun istemiştim, ikiz bebek zor mutlaka ama bana çok keyifli geliyor, tabii ki ikiz sahibi olanları dinlemek gerek 🙂 Neyse, ikiz olmadığını öğrendiğimizde eşime ve çevreme hemen ikinciyi istediğimi söylediğimde herkesten bir tebessüm ve ardından doğsun tekrar konuşalım tarzı cümleler duydum 🙂 Ve Demir doğdu, hamileliğimde çok dua ettim huzurlu, sakin ve mutlu bir bebek olsun diye. Bunun için de hamileliğimde ve lohusalığımda bolca kitap ve blogger okudum. Sonuçta Demir’in karakteri, benim bitmek bilmeyen eğitimlerim, eşim ve annemin desteğiyle dönemsel zorluklar yaşasak da (gazlı dönemler, diş çıkarma, gribal durumlar, atak dönemleri…) genel olarak zor olmayan bir bebeklik dönemi geçirdik ve geçiriyoruz 🙂
Demir doğduktan 3 hafta sonra gittiğim Kadın Doğum kontrolümde doktoruma ilk sorum ne zaman hamile kalabilirim olmuştu 🙂 Yani doğumdan sonra en şaşkın, en yorgun, kendimi en bilgisiz hissettiğim zor bir dönem olmasına rağmen düşüncemde pek bir değişiklik olmamıştı, belki de cahil cesaretiydi bilmiyorum henüz… Neyse, doktorum sezaryen ile doğum yaptığım için en az 1 yıl boyunca kesinlikle hamile kalmamamı öğütledi, benim için uzun olan bu süreye uymaktan başka alternatifimiz elbette yoktu, yani öyle sanıyorduk ki bebeğimiz bize sürpriz yaptı 🙂 Hatta, ‘’Annecim sen beni çok istiyorsun seni daha fazla bekletmek istemedim’’ dedi belki de 🙂
Neyse, bu kadar uzun bir girişten sonra, doğum hikayeme başlayabilirim 🙂
Adet tarihimi doğumdan beri takip etmiyorum ama Kurban Bayramı tatilinde içimde acabalar oluşmaya başladığında eşim dahil kimseye bir şey söylemedim, çünkü korkmaya başladım. Bu kadar çok istememe rağmen şimdi bu korku neydi? Tatil dönüşü Salı günü dayanamadım ve eve gelirken eczaneden test aldım 29 Eylül 2015 15:34 testi hemen yaptım ve sonuç pozitiffff……. Şok oldum, nasıl yani? Hamile miyim? İkinci çocuk mu? Demir daha 9 ay 25 günlük…. Bunlar beynimde arka arkaya yankılanırken, arkadaşım aradı, geliyorum diye. Bu arada Ayhan’a testin fotoğrafını gönderdim, o da şok oldu, bu kimin diye? Ama onun şaşkınlığı daha çok sevinç içeriyordu 🙂 Bu daha da korkuttu beni… Arkadaşım geldi, benim şokum henüz geçmemişti, “Hamileyim” dedim. O da bana bunun güzel bir şey olduğunu anlattı. Ama ben hala korkmaya devam ediyordum… Ertesi gün hemen kan tahlili yaptırdım, evet gerçekten hamileydim! Testi isteyen doktor arkadaşım ve çalışma arkadaşlarım hafiften dalga geçse de, genel olarak herkes iyi bir şey yaptığımı söyledi. Sıra doktor kontrolüne geldi, hemen gittik ve doktorumuz da onayladı, kese görünüyor, evet 6 haftalık hamilesin! Bu defa ilk sorum; “Normal doğum yapabilir miyim?” oldu.. Ama hayır cevabı ve arkasından açıkladığı sebeplerle ikna olmak zorunda kalsam da normal doğumu yaşayamayacak olmam sanırım her zaman içimde kalacak, belli mi olur belki 3.’ye kısmet 🙂 Tabii ki bu şaka 🙂
6 haftalık hamileyim, bu Demir ile aralarında 18 ay olması demek… Doktorum emzirmeyi yavaş yavaş kesmem gerektiğini, düşük riski olabileceğini, bende de yorgunluk hissini artıracağını söyledi. Ben cılız bir sesle son çalışmalarda düşüğü tetiklemediğine yönelik sonuçlar var ama diyebildim. Doktorum; “Evet ama yine de risk var.” dedi. Kafamda deli sorular tekrar başladı… Hayır bunu yapamam Demir daha 10 aylık bile değil, onu anne sütünden mahrum bırakamam.. Bu bir riskse elbette bu riski alabilirim, çünkü bu Demir’in tercihi değil… Evet kararım net, Demir kendisi emmeyi bırakana kadar emzirmeye devam edeceğim!
2 hafta sonraki kontrolde (12 Ekim) beklenen hareket görüldü 🙂 Kalbinin pıt pıt attığını görmek heyecan vericiydi 🙂 Doktorumun bana ilk sorusu; “Emzirme nasıl gidiyor, azaltabildin mi?” idi. Kaçamak cevaplar verdim ve itiraf ettim, bu iki haftada Demir tüm yaşananları algıladı ve tam bir anne ve meme bağımlısı oldu 🙂 Bu durumdan şikayetçi değilim de şu halsizlik ve yorgunluk olmasa süper olacak. Doktorum emzirmeyi bırakmayacağımı anladı sanırım, ufak bir tebessüm arkasından sana vitamin başlayalım, birkaç gün istirahat et, beslenmene dikkat et dedi.. Neyse ki bu stresi atlattım, doktorumun ısrarcı olmasından biraz çekiniyordum…
Ama henüz diğer korkularımla baş etmeyi öğrenemedim, hatta sanırım depresyondayım. Hala iki çocuklu halimi gözümde canlandıramıyorum… Sanki hayattan elimi ayağımı çekmem gerekecek, daha az gezmek zorunda kalacakmışım gibi geliyor… Ben böyle bir yaşantıya alışık değilim… Gerçi bu duygular yabancı değil, Demir’e hamileliğimin ilk 3 ayı da farklı geçmemişti. Bir yanım bunları sorgularken diğer yanım Demir’i kardeşsiz bırakmaya hakkım olmadığını, onun için yapmam gereken birşey olduğunu ve kardeşsiz bir yaşamın ne kadar zor olduğunu söylüyor.. Ve biliyorum ki bu kadar çabuk hamile kalmasaydım, her an ikinci çocuk fikrinden vazgeçebilirdim… Bu hisler ile iki hafta daha geçti, yorgun, bol bol uyumak isteyen, çok gülmeyen bir Aslı…
26 Ekim’deki kontrolümde 10 haftalık olmuş, elleri oynuyor ve kalp atışını dinledik 🙂 Evet benim karnımda büyüyen bir bebek var 🙂 Ben hala çok yorgun, Demir hala bana bağımlı ve ben hala korkak…
11 Kasım’daki kontrolüm şaşırtıcıydı, hamilelik fikrine hala alışamamış bir şekilde muayene masasında yatarken birden 12 haftalık bebeğimi gördüm kocaman olmuş 13 cm, elleri kolları acayip hareketli 🙂 İkili tarama kontrolleri yapıldı, herşey normal, doktorum çok hareketli olacak dedi 🙂
Bu kontrolümde Demir’de yanımızdaydı, kesinlikle herşeyi anlıyor ve kardeşi geleceği için çok mutluydu 🙂 Bende de değişiklikler var, artık daha mantıklı düşünebiliyorum, hormonlara alıştım sanırım 🙂 Duygusal dalgalanmalarım azaldı, yorgunluk devam ama ona da alışırım herhalde 🙂 En azından kendimi duygusal olarak biraz daha iyi hissetmeye başladım.. Bu arada Demir’in bir haftadır diş ağrıları ve huzursuzlukları başlarken bana ve memeye düşkünlüğü iyice arttı, hamilelik ile birlikte zorlayacak gibi görünüyor…
Sonraki iki haftalık kısım biraz daha sıkıntılıydı, Ayhan burnundan ameliyat oldu (deviasyon) Demir’in diş ağrıları, huzursuzluğu ve bana düşkünlüğü iyice arttı, gece hiç uyanmayan çocuk uyanıp emmek istemeye, ağlamaya başladı, bir de atak dönemi denk gelince evlere şenlik oldu 🙂 Benim de yorgunluğum ve halsizliğim Demir’in memede yaşama süresi ile doğru orantılı bir şekilde arttı. Ben Ayhan’a bakacakken o ameliyat olmuş şekilde bize baktı. Sanırım üç günü yatakta emzirme ve yeme içme harici uyuyarak geçirdim. Böyle geçen günlerimiz arasında bir de Demir’in doğum günü yaklaştığı için nasıl bir doğum günü, kahvaltı mı, öğleden sonra mı, nerede sorularının cevabı ile uğraştım, hala netleşmese de bir şeyler planladım sanırım. Kısacası zor iki hafta geçirdik. Ama hamilelik fikrine alışmaya başladım 🙂
Şimdi önümüzde 27 Kasım kontrolümüz var, heyecanlanıyorum, bebeğimizin cinsiyetini öğreneceğimizi umuyorum… Çin takvimine göre kız görünüyor, bakalım 🙂 Elbette sağlıkla kucağımıza alacağımız huzurlu, mutlu bir bebek diliyorum ama kız olursa süper olur 🙂
[author title=”Aslı Cebeci” image=”https://kadikoyanneleri.com/wp-content/uploads/2015/12/ka_foto_asli.jpg”]1979 doğumlu, 2014 Aralık ayından beri Demir’in annesi. 2016 Mayıs ayında doğacak ikinci çocuğunu bekliyor. Uzun yıllar hemşirelik yapmış, halen bir hastanede yönetim kadrosunda çalışıyor ve gezmeyi, fotoğraf çekmeyi seviyor.[/author]
